Αυλαία.

Αυλαία για το θέατρο Αναλυτή.Απο το 1963 έως το 1998 ήταν η θεατρική στέγη για το ζευγάρι-εντός και εκτός σκηνής-Κώστα Ρηγόπουλου-Κάκια Αναλυτή.Το χειμώνα του 1963 δημιούργησαν τον δικό τους Θίασο και το θέατρο«Αναλυτή»στο οποίο μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του’90το ζευγάρι ανέβασε πολλά έργα,κυρίως μπουλβάρ.Η μεγάλη επιτυχία ήρθε το 1967 με την κωμωδία«Αγάπη μου Ουάουα»-η οποία συνεχίστηκε έως το 1972 και ακολούθησαν τα«Ερωτας και πολιτική»,«Το αυτί του Αλέξανδρου»,«Ενα κρεββάτι για τρεις»,«Λεωφορείον ο πόθος»,«Η καρυδόπιτα», «Ο επιθεωρητής έρχεται», «Γυάλινος κόσμος», «Φθινοπωρινή ιστορία» κ.ά. Ο τελευταίος ρόλος της Κάκιας Αναλυτή στο θέατρο που έφερε το όνομά της ήταν στο «Σε φιλώ στη μούρη» του Γ. Διαλεγμένου 1997-98.
.

Το απόσπασμα συνέντευξης του Κώστα Ρηγόπουλου που ακολουθεί είναι παράξενα επίκαιρο,θάπρεπε να διδάσκεται ως μάθημα Ήθους στις καθημερινές γελοιότητες που μας περιστοιχίζουν και μας αυτοεπιβάλλονται ως πρότυπα ζωής.
.
«Ζω με την Κάκια Αναλυτή περισσότερα από 40 χρόνια.Έχω μια κόρη τη Ζωή.Είχαμε έναν κοινό στόχο να μη ζητάμε πάρα πολλά. Να μπορούμε και με τα λίγα.Μας ένωσε πολύ και η δουλειά.Είναι σημαντικό να μη ζητάς να έχεις τα πάντα στα χέρια σου.Επειδή πήρε ο άλλος μια Μαζεράτι, να πάρεις κι εσύ;Κάνε τη δουλειά σου με το δικό σου, ακόμη και μ’ ένα πατίνι.Να ‘μαστε γεμάτοι με τα απλά πράγματα. Εχουμε πολλά;Να τα φάμε όλα.Εχουμε λίγα;Δεν πειράζει, θα πιούμε έναν καφέ και δεν θα πούμε σε κανέναν ότι δεν έχουμε λεφτά. Το έργο του Καμπό «Αγάπη μου Ουάουα» μας άφησε αρκετά λεφτά.Πήρα ένα σπίτι και τα υπόλοιπα τα έφαγα σε ταξίδια. «Αν είχες τρία μαγαζιά», μου έλεγαν μερικοί. Ναι,αλλά δεν θα ‘χα κάνει τόσα ταξίδια βλέποντας τόσα μέρη».

.